Wypominki to modlitwa za zmarłych.

Przy końcu października w kościelnych zakrystiach zaczyna się gromadzić sporo ludzi. Przychodzą do księdza, aby wręczyć mu kartkę z wypisanymi imionami i nazwiskami osób zmarłych. Potem, w trakcie nabożeństwa, ksiądz wyczytuje ich wszystkich (nieraz trwa to dobrą godzinę!) i prowadzi modlitwę w ich intencji.

To wypominki – forma modlitewnej pamięci o tych, którzy odeszli. Czytanie listy osób – czy to żywych, czy zmarłych – i kierowanie do Boga próśb w ich intencji sięga swoją historią czasów starożytnych. Istniały wtedy tzw. dyptyki, czyli tabliczki, na których chrześcijanie zapisywali imiona biskupów, dobrodziejów, męczenników czy właśnie bliskich zmarłych, aby odczytać je w czasie Mszy św.

W zakrystii naszego kościoła można zapisywać wypominki roczne, półroczne, jednorazowe i podzwonne oraz Msze św. składkowe. Można również zapisywać w dni powszednie codziennie przy nabożeństwach lub w kancelarii w wyznaczonych godzinach. Modlitwy wypominkowe odmawiane są za zmarłych przez cały rok. W listopadzie przed wszystkimi Mszami św. w niedziele. Pamiętajmy o naszych bliskich zmarłych. 

Dzisiejsze wypominki nawiązują do tej starożytnej tradycji, która kryje w sobie głęboki sens. Zapisując imiona naszych bliskich zmarłych, a następnie je czytając, wierzymy, że są oni zapisani w księdze życia, o której wspomina Apokalipsa św. Jana. Jest to księga, w której widnieją imiona zbawionych. Wypominki wyrażają więc naszą wiarę w życie wieczne i zaufanie do miłosiernego Boga, który pragnie zbawić każdego człowieka. Ta forma modlitwy mówi również o więzi, która łączy nas, żyjących na ziemi, z osobami, które są w czyśćcu, a także z tymi, którzy już są w niebie. Stanowi to wyraz jedności całego Kościoła: pielgrzymującego na ziemi, pokutującego w czyśćcu oraz triumfującego w niebie. Śmierć nas zatem nie rozdziela. Ciągle trwamy we wzajemnej miłości. My, na ziemi, pamiętamy w modlitwie o zmarłych, ponieważ chcemy, aby jak najszybciej mogli doświadczyć pełnego szczęścia przy Bogu.

W samą uroczystość Wszystkich Świętych praktykujemy wypominki jednorazowe, które są czytane w czasie różańcowej procesji na cmentarzu. Z kolei wypominki oktawalne są czytane przez oktawę (8 dni), która rozpoczyna się 1 listopada. Wtedy w kościołach wieczorem odbywa się nabożeństwo z wyczytywaniem zmarłych i modlitwą w ich intencji. Są także wypominki roczne, które czyta się w każdą niedzielę. Znicze, kwiaty, czysty grób – to wszystko wyraża naszą miłość do zmarłych. Oni jednak najbardziej potrzebują naszej modlitwy. Warto więc skorzystać z tej wielowiekowej tradycji wypominków. Gdy kiedyś spotkamy się w niebie z tymi, którzy nas wyprzedzili w ziemskiej wędrówce, pewnie dowiemy się od nich, jak bardzo nasza modlitwa im pomogła i jak bardzo są nam za nią wdzięczni.

Artykuł z portalu NIEDZIELA : Wypominki, czyli... właściwie co?

Uroczystość poświęcenia naszego kościoła - 30 X 2022 r

30 października obchodziliśmy uroczystość poświęcenia naszego kościoła. Każda świątynia obchodzi w ciągu roku szczególnie uroczyście dwa dni:

Dzień swojego patrona oraz Dzień swojej konsekracji.

Dzień patrona to jakby dzień imienin kościoła. Tego dnia obchodzony jest odpust parafialny. Natomiast dzień poświęcenia kościoła jest dniem jego oddania na wyłączną własność Panu Boga, aby był miejscem modlitwy dla parafialnej wspólnoty i miejscem sprawowania kultu.

Rocznica poświęcenia naszego kościoła parafialnego jest okazją do modlitwy za fundatorów i budowniczych naszej świątyni oraz tych, którzy troszczą się o jej piękno. Warto przypomnieć, że nasza parafia powstała w 1399 r., a obecny nasz kościół w stylu barokowym zbudowany w latach 1647-1660 został konsekrowany w 1696 r. przez biskupa płockiego Andrzeja Chryzostoma Załuskiego. Wspominamy dziś z wielkim szacunkiem fundatorów naszej świątyni, dzięki którym mamy gdzie się spotykać na modlitwę.

Ze szczególną wdzięcznością myślimy o tych, którzy dziś, przez składane ofiary i inną pomoc, dbają o jej utrzymanie i piękno. O tych, którzy ją sprzątają, przynoszą kwiaty, dekorują i uważają ją za swój dom modlitwy. Chcemy dziś również zastanowić się wspólnie, czy ta świątynia znajduje należne miejsce w moim sercu i czy ja w tej świątyni mam swoje miejsce.

Uroczystości Wszystkich Świętych - 1 listopada

Uroczystość Wszystkich Świętych
(wtorek - 1 listopada)

Msze św. w kościele

7.00, 8.30, 10.00, 11.00, 16.00 i 18.00. 

Procesja wyruszy z naszego kościoła na cmentarz o godz. 12.00

Po procesji o godz. 12.30 na cmentarzu grzebalnym będzie odprawiona Msza św. w kaplicy na cmentarzu parafialnym za naszych zmarłych, celebrowana przez wszystkich księży proboszczów parafii ostrołęckich.

Wieczorem o godz. 20.00 – różaniec w kaplicy na cmentarzu za zmarłych.

Dzień Zaduszny

(środa - 2 listopada)

Msze św. w kościele

6.30, 7.00; 8.00; 12.00; 16.30; i 18.00.

Procesja przy kościele będzie po Mszy św. o godz. 12.00

Porządek nabożeństw na cmentarzu parafialnym

Uroczystość Wszystkich Świętych
(wtorek - 1 listopada)

godz. 12.00 – procesja na cmentarzu

godz. 12.30 – Msza św. w intencji zmarłych w kaplicy

godz. 20.00 – różaniec w kaplicy w intencji zmarłych

Dzień Zaduszny

(środa - 2 listopada)

godz. 9.30 - różaniec w kaplicy w intencji zmarłych

godz. 10.00 – Msza św. w kaplicy w intencji zmarłych 

Słowo Biskupa Łomżyńskiego z okazji wspomnienia Wszystkich Wiernych Zmarłych

Drodzy Bracia i Siostry, umiłowani Diecezjanie!

            Listopadowe dni wprowadzają nas co roku w refleksję nad przemijaniem i śmiercią. Częściej niż zwykle nawiedzamy cmentarze, na których znajdują się groby naszych bliskich. Pamięć o nich, połączona z modlitwą, jest miłosierdziem, jakie czynimy wobec drogich nam zmarłych. Każda Msza św., w której Kościół modli się za nich, tradycyjne modlitwy, w których wspominamy ich imiona i nazwiska, procesje żałobne, nawiedzanie cmentarzy, troska o groby zmarłych i nasza osobista modlitwa w ich intencji jest wyrazem naszej miłości i wdzięczności wobec tych, których fizycznie z nami już nie ma. To wszystko czynimy, ufając Bożemu miłosierdziu, że Chrystus, który jest Zmartwychwstaniem i Życiem, powoła naszych bliskich zmarłych do zmartwychwstania życia (por. J 5, 29).

            Nie możemy zapominać, Bracia i Siostry, że najistotniejsza w pamięci o naszych bliskich zmarłych jest troska o ich zbawienie. Stąd tak ważne są nie tyle kwiaty i znicze, co uczynki miłosierdzia, którymi możemy wyprosić dla nich u Boga łaskę życia wiecznego. Papież Franciszek w trosce o ochronę przyrody w związku ze Światowym Dniem Środowiska wystosował przed rokiem (5 czerwca 2021 roku) następujący apel: „Potrzebujemy integralnej ekologii człowieka, która przekształci nasze style życia, naszą relację z zasobami ziemi; która zajmie się nie tylko problemami środowiskowymi, ale człowiekiem w całości, odpowiadając na wołanie biednych”. Chciałbym, abyśmy usłyszeli te słowa w kontekście naszej troski o zmarłych i ich groby. Miłosierdzie oznacza konkretny styl życia, który bardziej będzie zwracał uwagę na duszę ludzką i na jej zbawienie.

            Odpowiedzialność za cmentarze Kościoła i parafii, które w ostatnich latach mierzą się z konkretnymi wyzwaniami, takimi jak troska o środowisko naturalne, właściwa gospodarka odpadami, czystość, bezpieczeństwo oraz ich finansowe utrzymanie, powinna leżeć na sercu nam wszystkim – duchownym i świeckim. Potrzeba, abyśmy wszyscy podjęli działania w tym kierunku, aby nasze cmentarze uczynić bardziej ekologicznymi, ograniczając przy tym kupowanie sztucznych kwiatów i niezliczonych zniczy generujących niepotrzebne koszty i problemy z utrzymaniem czystości i ekologii nekropolii.

            Nic nie ma takiej wartości jak miłosierdzie wobec zmarłych oraz nasza pamięć przekuta w czyny dobra i miłości wobec potrzebujących. Tradycja katolicka zna piękne przykłady przeżywania śmierci i żałoby po bliskich, kiedy to rodzina i najbliżsi zmarłego szukali sposobności, jak przez uczynki miłosierdzia – modlitwę, post i jałmużnę, wyjednać u Boga miłosierdzie i zbawienie dla zmarłego. Godną pochwały jest praktyka, którą dzisiaj możemy spotkać w niektórych wspólnotach parafialnych w naszej diecezji: przy okazji uroczystości pogrzebowych zamiast kwiatów zbierane są ofiary do puszki, które następnie przekazywane są na rzecz chorych i cierpiących znajdujących się w hospicjach czy domach pomocy społecznej. Pięknym dziełem miłosierdzia okazałaby się stała taka praktyka w naszej diecezji, do czego szczerze Was, Bracia i Siostry, zachęcam i zapraszam. Będzie to nasz pozytywny wkład w integralną ekologię człowieka – poszanowanie środowiska, troska o zbawienie człowieka oraz miłosierdzie czynione wobec biednych.

            Niech listopadowe dni będą dla każdego z Was, drodzy Diecezjanie, czasem kształtowania wyobraźni miłosierdzia, a modlitewna więź z naszymi bliskimi zmarłymi niech zaowocuje łaską ich zbawienia.

+ Janusz Stepnowski

   Biskup Łomżyński

Łomża, dnia 28 października 2022 r.

N. 984/2022

Ciastko św. Wincentego - 25 września 2022

25 września po Mszy św. na terenie przy kościele odbył się kiermasz ciast pod nazwą „Ciastko św. Wincentego.

Serdecznie dziękujemy wspólnotom parafialnym, a także wszystkim parafianom i gościom, którzy włączyli się w tą inicjatywę.

Zebrane ofiary będą przeznaczone na pomoc dla ubogich z naszej parafii. Całą akcję organizują Siostry Miłosierdzia. Przy tej okazji warto przypomnieć, że w naszej parafii wiele rodzin żyje w trudnej sytuacji materialnej, świadczą o tym zgłoszenia o pomoc materialną do Parafialnego Zespołu Caritas, który działa w naszej parafii od 2005 r.

Z ofiar wiernych – z tej puszki, która jest pod chórem pomagamy także finansowo rodzinom o małych dochodach na leki, żywność, opłaty związane z utrzymaniem mieszkania. Udzielamy też pomocy doraźnej. To wszystko możemy czynić dzięki ofiarności parafian i ludzi dobrej woli. Przy tej okazji dziękujemy osobom zaangażowanym i pracującym w Parafialnym Zespole Caritas wraz z Siostrą Emilią.