Kolęda Parafialna 2017r - podsumowanie.

Kochani parafianie.

W sobotę zakończyła się kolęda. W naszej kapłańskiej i duszpasterskiej trosce staraliśmy się spotkać ze wszystkimi parafianami. Kolęda przebiegała w atmosferze życzliwości i zaangażowania parafian.

Dziękujemy wszystkim za życzliwe organizowanie pojazdów na wioskach i w mieście. Wszystkim Paniom i Panom Sołtysom oraz Radnym Osiedli.

Dziękujemy za serdeczność i gościnność w przyjmowaniu nas posiłkami, częstowanie kawą, herbatą, a nade wszystko za przyjmowanie nas szczerym uśmiechem i dobrym słowem. Dziękujemy za podejmowane w rozmowach duszpasterskich tematy, odnoszące się do życia religijnego.

Jeszcze raz składamy serdeczne Bóg zapłać wszystkim parafianom, którzy otworzyli swoje domy na przyjęcie kapłanów, a w nich niejako samego Chrystusa. Dziękujemy za wszelkie dobro z jakim się spotkaliśmy, dziękujemy za ciepłe słowa, życzliwość, otwarte serce.  

Wszystkich naszych kochanych parafian zawierzamy wstawiennictwu Matki Bożej patronki naszej parafii. Niech ona zaniesie wszystkie nasze radości i smutki, bóle i cierpienia, troski dnia codziennego, przed oblicze Miłosiernego Boga, niech otacza nas wszystkich swoją nieustanną opieką.

Jako wasi duszpasterze, obiecujemy nieustanną modlitwę w Waszej intencji, w intencji waszych rodzin, waszych spraw. Jednocześnie, pokornie chylimy głowy i prosimy Was o modlitwę w naszej intencji, o to byśmy nigdy nie ustawali w gorliwości w Służbie Bożej dla dobra naszych parafian.

Wieczór skupienia z ks. Piotrem Pawlukiewiczem - w Farze już 28 Stycznia

Plan Kolędy Parafialnej 2017r.

Hej Kolęda Kolęda ...

Podczas tegorocznej kolędy pragniemy się spotkać ze wszystkimi naszymi Parafianami w każdej rodzinie, jeżeli tylko będzie to możliwe. Pragniemy odwiedzić Was i przynieść do Waszych domów i rodzin Boże błogosławieństwo. Będzie to przede wszystkim wizyta duszpasterska, podczas której zapraszamy wszystkich do wspólnej modlitwy, do zastanowienia się nad naszymi praktykami religijnymi. Niech to będzie okazja do rozmowy o radościach i smutkach odwiedzanych rodzin oraz o wspólnych sprawach całej naszej wspólnoty parafialnej. Wdzięczni będziemy za uwagi i propozycje co do naszego życia parafialnego – spraw duchowych i materialnych. Jednocześnie prosimy o pojazdy na wyznaczone godziny.

BOŻE NARODZENIE 2016

Kochani parafianie i mili Goście!

W tym uroczystym dniu zwracamy się do Was ze słowami serdecznych życzeń z okazji Świąt Bożego Narodzenia i bliskiego już Nowego Roku, Świąt, które w naszej polskiej tradycji niosą ze sobą szczególne ciepło rodzinnego domu i miłość najbliższych.

Życzymy Wam, by Święta Bożego Narodzenia oraz cały nadchodzący rok, były pełne obecności Jezusa w naszych sercach, we wspólnotach rodzinnych i sąsiedzkich. Życzymy także, aby Nowy Rok 2017 przyniósł same pomyślne dni, poczucie bezpieczeństwa oraz pewność, że Boża Miłość towarzyszy wszystkim tym, którzy pokładają w niej ufność. Oby był to rok pełen dobrych chwil i życzliwych ludzi wokół.

   Naród kroczący w ciemnościach
ujrzał światłość wielką;

                       ...

   Albowiem Dziecię nam się narodziło,
Syn został nam dany,
na Jego barkach spoczęła władza.
Nazwano Go imieniem:
Przedziwny Doradca, Bóg Mocny,
Odwieczny Ojciec, Książę Pokoju.^.

   Wielkie będzie Jego panowanie
w pokoju bez granic
na tronie Dawida
i nad Jego królestwem,
które On utwierdzi i umocni
prawem i sprawiedliwością,
odtąd i na wieki

Księga Izajasza 9.1a , 9.5-6

Adwent - Czas radosnego oczekiwania

Serdecznie zapraszamy na roraty, które w naszym kościele odprawiane są

o godz. 6.30 dla dorosłych, a dla dzieci o godz. 18.00

Adwent

Adwent to czas radosnego oczekiwania na przyjście Jezusa. Adwent jest wyjątkowym czasem dla chrześcijan. Słowo adwent pochodzi z języka łacińskiego "adventus", które oznacza przyjście. Dla chrześcijan to radosny czas przygotowania na przyjście Pana. Oczekiwanie na przyjście Chrystusa musi rodzić radość, gdyż jest oczekiwaniem na przyjście Jezusa. Dlatego też Adwent jest nie tyle czasem pokuty, ile raczej czasem pobożnego i radosnego oczekiwania.

Pierwszy okres Adwentu obejmuje czas od pierwszej niedzieli Adwentu do 16 grudnia, kiedy czytane są teksty biblijne, zapowiadające powtórne przyjście Zbawiciela na końcu świata i przygotowujące do spotkania z Chrystusem Sędzią.

Drugi okres Adwentu, od 17 do 24 grudnia, to bezpośrednie przygotowanie do świąt Bożego Narodzenia.

Roraty

Roraty to Msza Święta, odprawiana codziennie  (kiedyś przed świtem), ku czci Najświętszej Maryi Panny. Nazwa ta pochodzi od słów pieśni na wejście: "Rorate caeli desuper" - "Spuście rosę niebiosa". Zbawiciel jest tu porównany do rosy. Najstarsze ślady odprawianej w Polsce Mszy Świętej Roratniej sięgają XII w. W wieku XVI roraty były już znane w całej Polsce. Roraty to oczekiwanie na przyjście Pana z Matką Najświętszą, która pozostaje najlepszym wzorem postawy adwentowej. Wspomnienie rzeczy ostatecznych, czuwanie, podkreśla dodatkowo pora nocna; zapalone lampy mogą oznaczać lampy mądrych panien oczekujących na oblubieńca (Mt.25, 1- 13). Dlatego obecnie Roraty często odprawia się także o zmroku. Adwent przypomina nam, że całe nasze życie jest czekaniem. Zawsze do czegoś dążymy. Człowiek, który w życiu już na nic nie czeka jest nieszczęśliwy. Nasze życie staje się piękne, dlatego, że jest czekaniem, jest dążeniem do czegoś, czekaniem na Kogoś, czekaniem na przychodzącego Chrystusa. To czekanie wierni najwymowniej wyrażają, na Roratach. Dzieci przynoszą oświetlone lampki. Poza tym w kościele pojawiają się jeszcze inne symbole adwentowe.

Świeca roratnia

                                            
Świeca jest symbolem chrześcijanina. Wosk wyobraża ciało, knot – duszę,  a płomień – światło Ducha Świętego płonące w duszy człowieka. Świeca roratnia jest dodatkową świecą, którą zapalamy podczas Rorat. Jest ona symbolem Najświętszej Maryi Panny, która niesie ludziom Chrystusa – Światłość prawdziwą. W kościołach umieszcza się ją na prezbiterium obok ołtarza lub przy ołtarzu Matki Bożej. Biała lub niebieska kokarda, którą jest przepasana roratka mówi o niepokalanym poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Zielona gałązka przypomina proroctwo: „Wyrośnie różdżka z pnia Jessego, wypuści się odrośl z jego korzeni. I spocznie na niej Duch Pański…” (Iz 11, 1-2). Ta starotestamentalna przepowiednia mówi o Maryi, na którą zstąpił Duch Święty i ukształtował w Niej ciało Jezusa Chrystusa. Jesse był ojcem Dawida, a z tego rodu pochodziła Matka Boża.

Nazwa "roraty" pochodzi od pierwszych słów pieśni towarzyszącej rozpoczęciu Mszy św. w okresie Adwentu: "Rorate coeli de super... (niebiosa rosę spuśćcie nam z góry...)". W Polsce najstarsze ślady Mszy św. Roratniej sięgają XIII w. Według zachowanych dokumentów Msza św. roratnia gromadziła liczne rzesze wiernych w katedrze wawelskiej. Wszystkie stany państwa (król, duchowieństwo, senatorowie, szlachta, rycerze, mieszczanie i chłopi, kolejno zapalali jedną świecę siedmioramiennego świecznika wypowiadając słowa: "jestem gotowy na sąd Boski". Dzisiaj, w nawiązaniu do tej pięknej, średniowiecznej tradycji, symbolem naszej gotowości na przyjście Jezusa są cztery świece zapalane w kolejne tygodnie Adwentu.

Świeca roratnia (zwana też roratką) jest jeszcze jednym ważnym symbolem w naszej liturgii. Ta płonąca świeca, ozdobiona często niebieską wstęgą, przypomina nam postać Maryi, Matki Jezusa, która jest dla nas najlepszym przykładem gotowości na przyjęcie oczekiwanego Mesjasza.

 Wieniec adwentowy

Wieniec adwentowy ma dość rozbudowaną symbolikę. Jego kolisty kształt oznacza, że Bóg jest wieczny, nie ma początku ani końca. Wykonany z gałązek drzew iglastych a więc wiecznie zielonych ma oznaczać życie wieczne jakie daje Chrystus wszystkim w niego wierzącym. Zapalanie świeczek jest symbolem światłości jaką nazwał się sam Jezus : "Jam jest światłość świata, kto idzie za mną, nie chodzi w ciemnościach, ale będzie miał światłość żywota" (J. 8,12). Wieniec jest także symbolem rodziny oczekującej i przygotowującej się na godne spotkanie z Jezusem w Betlejem jak i w dniu jego powtórnego przyjścia na ziemię. Wieniec mogą też zdobić wstążki różnych kolorów np. w pierwszą niedzielę wstążki czerwone, w drugą żółte, w trzecią srebrne, w czwartą złote. Każdą z poszczególnych świec zapala się w kolejną niedzielę adwentu.
Przypominają one o upływającym czasie do narodzin Małego Boga i o naszym obowiązku przygotowania się na spotkanie się z Nim.
Ich zapalanie to także stawianie sobie pytania - "czy jestem gotowy?" Pierwszą świecę zapala się w I niedzielę adwentu - symbolizuje ona przebaczenie grzechu nieposłuszeństwa Adamowi i Ewie przez Boga. Drugą zapala się w II niedzielę adwentu - symbolizuje ona wiarę patriarchów Narodu Wybranego w dar Ziemi Obiecanej. Trzecią świecę zapala się w III niedzielę adwentu - symbolizuje ona radość króla Dawida świętującego przymierze z Bogiem. W IV czwarta niedzielę adwentu zapala się ostatnią ze świec - symbolizuje ona nauczanie proroków zapowiadających przyjście Mesjasza i Jego Królestwa pokoju i sprawiedliwości.

Lampiony adwentowe

Innym przejawem adwentowej liturgii światła jest lampion. Idąc na roraty, dzieci zabierają je ze sobą aby rozświetlały mroki grudniowej nocy. Ta piękna w swej wymowie symbolika przypomina nam o konieczności zbierania przez cały adwent dobrych uczynków, które mogłyby rozjaśnić mroki grzechu w naszej duszy, wskazać Chrystusowi drogę do naszego serca. By, kiedy w pięknie przyozdobionej świątyni znajdzie się miejsce na betlejemski żłóbek, w naszym sercu znalazło się jednocześnie miejsce dla małego Jezusa.

Niechaj zatem i tegoroczny Adwent będzie czasem owocnego poszukiwania Chrystusa w liturgii, w modlitwie, w słowie Bożym, w sakramentach, w życiu codziennym i w drugim człowieku.