Święto Ofiarowania Pańskiego, Matki Boskiej Gromnicznej - 2 lutego

We wtorek, 2 lutego przypada święto Ofiarowania Pańskiego. W naszej polskiej tradycji nazywane jest świętem Matki Boskiej Gromnicznej.

Na początku każdej Mszy Świętej będzie miał miejsce obrzęd błogosławieństwa świec. Przynieśmy zatem ze sobą gromnice. Niech staną się one znakiem obecności Chrystusa – światłości świata. Zapalajmy je, jak mówi stara polska tradycja, w chwilach trwogi i zagrożenia, aby o tej Bożej obecności i Opatrzności sobie nieustannie przypominać. Przyniesione gromnice zabezpieczmy tak, aby wosk nie kapał na ławki i posadzkę kościoła.

Msze św. we wtorek w Święto Ofiarowania Pańskiego będą sprawowane o godz. 6.30, 8.00, 10.00, 16.30, 18.00 i 19.00.

W Święto Ofiarowania Pańskiego już po raz 25. będziemy obchodzić Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. Otoczmy więc naszą modlitwą tych, którzy przez składane śluby zakonne czy inne zobowiązania pragną całkowicie ofiarować swoje życie Panu Bogu, żyjąc według rad ewangelicznych czystości, ubóstwa i posłuszeństwa. Taca będzie przeznaczona na potrzeby zakonów klauzurowych w naszej diecezji, których mieszkańcy ustawicznie modlą się w intencjach Kościoła i świata, a więc także i za nas.

Niedziela Słowa Bożego, 24 stycznia 2021.

Dziś po raz drugi obchodzimy Niedzielę Słowa Bożego, ustanowioną przez papieża Franciszka. Ma ona służyć temu, „aby w Ludzie Bożym wzrosła religijna i bliska znajomość Pisma Świętego”.

Ustanowienie Niedzieli Słowa Bożego papież ogłosił w Liście Apostolskim w formie Motu Proprio „Aperuit illis” wydanym 30 września 2019 r. Dokument został podpisany w 1600 rocznicę śmierci św. Hieronima – wielkiego miłośnika i tłumacza Pisma Świętego, a jednocześnie dzień wspomnienia liturgicznego tego doktora Kościoła. Niedziela Słowa Bożego obchodzona będzie w III niedzielę okresu zwykłego. W tym roku obchody przypadają 24 stycznia.

"APERUIT ILLIS" - LIST APOSTOLSKI W FORMIE MOTU PROPRIO OJCA ŚWIĘTEGO FRANCISZKA

„Ta Niedziela Słowa Bożego staje się odpowiednim momentem tego okresu roku, w którym jesteśmy wezwani do wzmocnienia więzi z wyznawcami judaizmu oraz do modlitwy o jedność chrześcijan. Nie jest to przypadek: celebrowanie Niedzieli Słowa Bożego wyraża charakter ekumeniczny, ponieważ Pismo Święte wskazuje tym, którzy się w nie wsłuchują, drogę do przebycia, aby dojść do trwalej i autentycznej jedności” – czytamy w papieskim dokumencie.

Ojciec Święty wskazuje, że Biblia nie może być dziedzictwem tylko nielicznych, ani nie może stać się zbiorem ksiąg dla kilku osób uprzywilejowanych. Należy ona przede wszystkim do ludu zebranego, aby jej słuchał i odnalazł się w jej Słowie, jednoczącym wiernych i sprawiającym, że stają się jednym ludem.

Papież wskazuje na znaczenie homilii i apeluje do kapłanów, by poświęcili odpowiednio dużo czasu na jej przygotowanie. „Od nas, kaznodziejów, oczekuje się raczej, że będziemy się starać nie rozciągać ponad miarę przemądrzałych homilii lub poruszać nieodpowiednich argumentów” – wskazuje Papież.

Niedziela Chrztu Pańskiego - 10 stycznia 2021

W niedzielę po uroczystości Objawienia Pańskiego (Trzech Króli) przypada w kalendarzu liturgicznym święto Chrztu Pana Jezusa. Zamyka ono okres świętowania Bożego Narodzenia, chociaż w naszej polskiej tradycji kolędy śpiewamy jeszcze prawie przez miesiąc, do 2 lutego, czyli do Matki Bożej Gromnicznej. W liturgii rzymskiej chrzest Pana Jezusa nie miał oddzielnego święta, mimo iż jest o tym fakcie mowa w Ewangeliach. Wspomnienie to ustanowiono dopiero w XX w. i ustalono na dzień 13 stycznia, w miejsce dawnej oktawy Epifanii. Z kolei posoborowa reforma kalendarza liturgicznego w 1969 r. określiła ten dzień jako święto Chrztu Pańskiego i ustaliła dzień świętowania na niedzielę po 6 stycznia.

Święto to ma duży związek z uroczystością Objawienia Pańskiego. Wieść o narodzeniu Odkupiciela na cały świat zanieśli Mędrcy. Przyjmując chrzest z wody od Jana, Jezus rozpoczął swoją działalność publiczną, a o tym, że jest Synem Bożym, zaświadczył sam Bóg. Chrystus jako dorosły mężczyzna przyjął chrzest z rąk Jana Chrzciciela w wodach Jordanu. Jan chrzcił wodą, czyli tym najbardziej upragnionym żywiołem pustyni. Tam bowiem dopiero docenia się prawdziwą wartość wody, która rodzi, podtrzymuje i oczyszcza. Wybrał na ten rytuał miejsce, gdzie wody Jordanu nie były zbyt głębokie, co mobilizowało ludzi, by właśnie tamtędy przechodzić, bo przeprawa przez rzekę nie była tam niebezpieczna. Ludzie poruszeni wołaniem charyzmatycznego kaznodziei często zmieniali swoje życie. Nie miał on co prawda mocy odpuszczania grzechów, udzielany przez niego chrzest był jedynie czynnością symboliczną, ale wyrażał on tęsknotę za Zbawicielem i potrzebę przemiany życia.

Chrzest Jezusa jest czymś głębszym niż odwrotnością chrztu pokuty, jakiego udzielał Jan. Jezus nie potrzebował chrztu pokuty. Chociaż był bez grzechu, nie odsunął się od ludzi i ich grzechów. Uświęcił wodę, by otworzyć niebiosa tym, którzy są skażeni grzechem Adama. Podczas tego wydarzenia Jezus zostaje przedstawiony przez swojego Ojca jako Syn posłany dla odkupienia ludzkości. W tym to wydarzeniu po raz pierwszy pojawia się cała Trójca Święta.

Czym był chrzest w Jordanie dla Jezusa? Od tego momentu, od chrztu w Jordanie, Chrystus rozpoczyna swoją publiczną działalność. Duch zstąpił na Jezusa, aby umocnić Go w misji zleconej Mu przez Ojca. W Ewangelii wg św. Marka Jezus pojawia się po raz pierwszy właśnie w scenie chrztu. Miał wtedy 30 lat. W tradycji żydowskiej taki wiek był konieczny, by mężczyźni mogli występować publicznie, by mogli nauczać.
Rytualne obmycia były znane w starożytności u wielu ludów. Był to zewnętrzny znak pragnienia wewnętrznej przemiany, żalu za popełnione grzechy i pragnienie zadośćuczynienia za nie. Żadne jednak z tych rytualnych obmyć nie miało i nie ma wartości chrztu św.

Przejście od chrztu Janowego do chrztu chrześcijańskiego stanowi ważny przełom. Miejsce symbolu zajmuje sakrament, który nie tracąc wymiaru symbolicznego, jest działaniem Boga skierowanym ku człowiekowi. W chrześcijańskim chrzcie, podobnie jak w innych sakramentach świętych, sam Bóg wychodzi do człowieka. Konieczne są jednak ze strony każdego z nas wiara, przyjęcie i odpowiedź.

Życzenia na Święta Bożego Narodzenia.

Święta Narodzenia Pańskiego, Wigilia i Pasterka.

Minęła czwarta a więc ostatnia niedziela adwentowego przygotowania na przyjście Pana. Czas adwentowego oczekiwania dopełnił się. Maryja uczy nas, jak przyjmować Boga ochotnym sercem: „oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego”.

Liturgiczny obchód pamiątki Narodzenia Chrystusa rozpoczniemy od Pasterki o godz. 22.00 i o północy. Wcześniej w naszych domach, wspólnotach rodzinnych zadbajmy o tradycyjną, chrześcijańską oprawę wigilijnej wieczerzy. Niech to będzie okazja do pojednania, zgody, wyciągnięcia przyjaznej dłoni do kogoś pośród bliskich, znajomych, w sąsiedztwie. Przy Wieczerzy Wigilijnej zachowajmy nasze chrześcijańskie zwyczaje. Wigilię rozpoczynamy wspólną modlitwą przy zapalonej świecy. Jedno miejsce wolne przy stole – to znak pamięci o tych, których zabrakło. Odczytać należy tekst Ewangelii o Narodzeniu Pana Jezusa, a następnie dzielimy się opłatkiem składając życzenia. Zachowujemy post i nie podajemy żadnych napojów alkoholowych. Wspólnie śpiewajmy kolędy.

Przy wigilijnym stole pamiętajmy o ludziach biednych i samotnych. Zakorzenione w naszej tradycji dodatkowe miejsce wcale nie musi pozostać puste. Niech czas Bożego Narodzenia będzie przepełniony chrześcijańską wzajemną życzliwością i dobrocią. Pamięcią obejmijmy również tych, którzy już od nas odeszli do Domu Ojca, a żyli z nami, kochali nas i dla nas się trudzili.

W tym duchu przyjdźmy też na Pasterkę do naszej parafialnej świątyni. Tak czynili nasi ojcowie i my chcemy być wierni tej tradycji. Radośnie i we wspólnocie uczcijmy przychodzącego Pana.

Przed Pasterką o północy na pół godziny wcześniej nabożeństwo Słowa Bożego i wspólny śpiew kolęd.

Msze św. w pierwszy i w drugi dzień świąt będą w tych samych godzinach jak w każdą niedzielę.