„Okno życia” w Ostrołęckiej Farze zostało otwarte 31 maja br. o godzinie 14.15. Otwarcia i poświęcenia „okna życia” dokonał biskup łomżyński Janusz Stepnowski. „Okno” mieści się w budynku parafialnym przy ul. Szwedzkiej 2a, opiekę nad nim podejmą Siostry Miłosierdzia pełniące posługę w tutejszej Parafii.

„OKNO ŻYCIA” to miejsce specjalnie przygotowane, w którym matka, która nie może opiekować się swoim nowonarodzonym dzieckiem może anonimowo zostawić dziecko, nie narażając go lub siebie na niebezpieczeństwo.

„Okno Życia” otwiera się od zewnątrz, wewnątrz jest miejsce odpowiednio przygotowane na pozostawienie niemowlęcia. Po otwarciu „okna” uruchamiana jest sygnalizacja, która dyskretnie i bezpiecznie wzywa znajdujących się w pobliżu opiekunów. Pozostawiony noworodek znajduje się w „oknie” do czasu przyjazdu pogotowia ratunkowego, które zabiera je do szpitala. Tam dziecko przechodzi badania a następnie kierowane jest do pogotowia rodzinnego. Równolegle uruchamiana jest procedura ustalenia tożsamości i droga adopcyjna. Dzieci z okna mogą szybko trafić do adopcji, a w czasie procedury adopcyjnej przebywają już u nowej rodziny co zapobiega chorobie sierocej.

Pierwsze „Okno Życia” w Polsce otwarte zostało w Krakowie w 2006 roku u Sióstr Św. Rodziny z Nazaretu przy ul. Przybyszewskiego 39.

W Łomży istnieje „Okno Życia” w Domu Zakonnym Sióstr Benedyktynek przy ul. Dwornej 32. Zostało otwarte 6 września 2010 r.

( informacja ze strony http://www.duszpasterstworodzin.lomza.pl/w-sluzbie-zyciu/okno-zycia )

FRAGMENT PRZEMÓWIENIA BISKUPA ŁOMŻYŃSKIEGO STANISŁAWA STEFANKA Z OKAZJI OTWARCIA OKNA ŻYCIA W ŁOMŻY W DNIU 6 WRZEŚNIA 2010 ROKU

„Otwieramy okno życia…

dlatego chcemy powiedzieć, iż życie jest darem Boga, najświętszym darem. Jest największą wartością w każdym momencie życia człowieka: od jego początku aż do dnia, kiedy Stwórca zaprosi do siebie powołaną do wiecznej chwały ludzką osobę dlatego, że chcemy ten największy dar Boży chronić, służyć mu, każdemu życiui całemu życiu. To jest uniwersalizm myślenia, który nigdy nie przekreśla człowieka i nie wyklucza ze społeczności mieszkańców ziemi dlatego, że trzeba zabezpieczyć to życie szczególnie w tych momentach, które są dla życia wyjątkowo trudne wręcz życie jest zagrożone.Najczęściej zabezpieczamy życie przez zapraszanie kobiet, które znalazły sięw dramatycznym momencie swego macierzyństwa do domów samotnej matki. Tam znajdują wielorakie wsparcie w ich zadaniach wychowawczych, a jeżeli już zdecydują się swoje dziecko oddać w ręce drugiej kobiety, staramy się, by były to ręce małżonków właściwie przygotowanych o wrażliwym sercu, a także sprawnych opiekuńczo. Dla tego celu zostały powołane ośrodki adopcyjno opiekuńcze.Bywa niestety i tak, że te wszystkie prośby i zaproszenia nie docierają do zdesperowanej matki. Zmuszona okolicznościami zewnętrznymi, bezradna wobec przemocy, decyduje się na porzucenie swego nowonarodzonego dziecka. To jest najboleśniejszy moment w życiu ludzkim, zwłaszcza w życiu kobiety. To dla tego momentu otwieramy okno życia”.