Uroczystości Wielkiego Tygodnia - 2025r

WIELKI WTOREK

15 kwietnia o godz. 18.30, po Mszy św. wieczornej
DROGA KRZYŻOWA ulicami miasta.

 
WIELKI CZWARTEK

                    od 16.00 SPOWIEDŹ 

17.30 MSZA ŚWIĘTA i ADORACJA

WIELKI PIĄTEK

od 7.00  ADORACJA

10.00 DROGA KRZYŻOWA w kościele

od 16.00 SPOWIEDŹ

17.30 NABOŻEŃSTWO

 
WIELKA SOBOTA

od 8.00 do 14.00 POŚWIĘCENIE POKARMÓW
                       w kościele co pół godziny

od 8.30 poświęcenie pokarmów na wioskach

              w tych samych miejscach i o tej samej godzinie, jak co roku.

od 16.00 SPOWIEDŹ 

18.30 MSZA ŚWIĘTA

NIEDZIELA ZMARTWYCHWSTANIA PAŃSKIEGO

6.00 REZUREKCJA, 8.30, 10.00, 11.30, 13.00, 16.00, 18.00

PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY

7.00, 8.30, 10.00, 11.30, 13.00, 16.00, 18.00

Godz. 11.00 Msza św. na cmentarzu parafialnym za zmarłych

Niedziela Palmowa, Niedziela Męki Pańskiej - 2025.04.13

Niedziela Palmowa otwiera w Kościele Wielki Tydzień, który wieńczy Triduum Paschalne.

Liturgia tego dnia rozpoczyna się poza prezbiterium od poświęcenia palm i odczytania Ewangelii o uroczystym wjeździe Jezusa do Jerozolimy.

To też drugi dzień w roku oprócz Wielkiego Piątku, kiedy odczytywany jest opis Męki Pańskiej.

"W Jerozolimie już w IV w. patriarcha dosiadał oślicy i otoczony tłumem wjeżdżał na niej z Góry Oliwnej do miasta. Podobny zwyczaj rozpowszechnił się na Zachodzie Europy w V i VI wieku. Natomiast obrzęd święcenia palm wprowadzono do liturgii dopiero w XI wieku" - powiedział PAP historyk Kościoła, ks. prof. Stanisław Adamiak.

Do reformy z 1955 r. celebrans wychodził w Niedzielę Palmową przed kościół i zamykano bramę świątyni. Kapłan uderzał w nią krzyżem trzykrotnie, wtedy dopiero brama otwierała się i kapłan z uczestnikami procesji wstępował do wnętrza kościoła, aby odprawić mszę świętą. Symbol ten miał wiernym przypominać, że zamknięte niebo zostało nam otworzone dzięki zasłudze krzyżowej śmierci Chrystusa.

Na pamiątkę uroczystego wjazdu Jezusa do Jerozolimy, liturgia Niedzieli Palmowej obecnie rozpoczyna się przed świątynią bądź wybranym w kościele miejscu poza prezbiterium. Najpierw kapłan kropi wodą święconą gałązki i palmy, a następnie odczytywana jest Ewangelia o wjeździe Chrystusa do Jerozolimy. Po wejściu w uroczystej procesji śpiewa się "hymn do Chrystusa Króla".

Opis wjazdu Jezusa znajduje się u czterech Ewangelistów. Czytamy, że Chrystus siedział na osiołku wypełniając tym samym proroctwo Zachariasza, który mówił, że mesjasz jako zbawiciel przyjdzie do swego ludu (Córy Syjońskiej, Córy Jerozolimskiej) jako "sprawiedliwy i zwycięski; pokorny - jedzie na osiołku, na oślątku, źrebięciu oślicy (Za 9,9)". "W Starym Testamencie osiołek jest ukazywany jako zwierzę pokorne, pokojowe w przeciwieństwie do konia, który tekstach starożytnych kojarzył się z rzeczywistością wojenną" - zwrócił uwagę historyk Kościoła.

Tłum wołając: "Hosanna synowi Dawidowemu! Błogosławiony, który idzie w imieniu Pańskie, Hosanna na wysokościach!" wypowiadał słowa Psalmu 118, będącego błogosławieństwem kapłańskim towarzyszącym pielgrzymom wchodzącym w progi do świątyni jerozolimskiej. Hebrajski oryginał wyrażenia (hoshi'a na') zawiera dwa słowa: czasownik zbawić (yasha') i wyrażenie błagalne (na'), co oznacza "Zbaw, proszę".

Biblia nie wskazuje jednoznacznie czy ci, którzy towarzyszyli Jezusowi podczas wjazdu do Jerozolimy śpiewając "Hosanna!" byli tymi samymi osobami, które za kilka dni podburzone przez arcykapłanów krzyczały: "Ukrzyżuj go!". "Jerozolima była dużym miastem, więc nie wiemy, ile faktycznie osób uczestniczyło w uroczystym wjeździe Chrystusa. Możemy również zakładać, że pięć dni później kapłani zadbali, przed pałacem Piłata znaleźli się ci, którzy będą krzyczeć, że nie chcą Jezusa jako swojego króla" - powiedział ks. prof. Adamiak.

Gest słania płaszczy, o którym czytamy w biblijnej scenie wjazdu Chrystusa do Jerozolimy zarezerwowany był w Izraelu dla króla. "Żydzi oczekiwali Mesjasza, który będzie władcą doczesnym, politycznym, który wyzwoli Izraela z rąk Rzymian. Świadectwem tego jest choćby pytanie apostołów zadane Zmartwychwstałemu Chrystusowi: Czy w tych dniach przywróci królestwo Izraela? Tymczasem fragment Ewangelii opisujący rozmowę Jezusa z Piłatem pokazuje, że +królestwo (Chrystusa -red.) nie jest z tego świata+" - zauważył historyk Kościoła.

Podkreślił, że prawdziwa chwała Chrystusa nie jest chwałą ziemskiego panowania, tylko chwałą, którą czerpie On od swojego Ojca. "Otrzymuje ją, ponieważ, jak czytamy w liście do Filipian +w zewnętrznej postaci uznany za człowieka, uniżył samego siebie, stając się posłusznym aż do śmierci – i to śmierci krzyżowej+. Zatem prawdziwa chwała Chrystusa najbardziej ukazała się w Jego śmierci na krzyżu w Wielki Piątek" - powiedział ks. prof. Adamiak.

Zwrócił uwagę, że Niedziela Palmowa to jeden z dwóch dni w roku w Kościele katolickim, kiedy czyta się lub śpiewa opis Męki Pańskiej. Odbywa się on bez świeczników i okadzania księgi. Czytający nie pozdrawia także ludu i nie robi znaków krzyża na księdze i na sobie.

Zwyczaj ten został wprowadzony, aby pomóc wiernym wejść w tajemnicę Triduum Paschalnego. Przed soborem watykańskim II ludzie nie przychodzili tak masowo do świątyń na liturgię w Wielki Czwartek i Wielki Piątek, w związku z tym odczytywanie całej męki w Niedzielę Palmową dawało im szansę wejść w najważniejsze dla chrześcijaństwa tajemnice wiary.

"Tak naprawdę w kościołach w Niedzielę Palmową oraz w Triduum Paschalne powinna być tylko jedna liturgia, tak żeby wszyscy członkowie wspólnoty zgromadzili na wspólnej modlitwie. Jednak ze względów duszpasterskich w wielu parafiach w Niedzielę Palmową msze św. są według porządku niedzielnego" - powiedział duchowny.

Zwrócił uwagę, że tylko w Ewangelii św. Jana jest mowa o gałązkach palmowych, natomiast w pozostałych wspomniane są bardziej ogólnie gałązki drzew. "We Włoszech na przykład ludzie przychodzą do kościoła z gałązkami oliwnymi. Natomiast w Polsce palemki najczęściej robione są z gałęzi wierzbowych z baziami i liści bukszpanu lub borówek. W niektórych regionach przygotowywane są również z suszonych kwiatów" - powiedział ks. prof. Adamiak. Zgodnie z tradycją, palmy przechowywane są przez cały rok. Powstałym z ich spalenia popiołem posypywane są głowy wiernych w Środę Popielcową.

Rekolekcje Wielkopostne 2025

Rekolekcje Wielkopostne 2025

w parafii pw. Nawiedzenia NMP w Ostrołęce

30 marca – 2 kwietnia 2025 r.

Niedziela (30 marca 2025 r.)

7.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych

8.30 – Msza św. z nauką dla dorosłych i młodzieży

10.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych (po Mszy św. Gorzkie Żale)

11.30 – Msza święta z nauka dla dzieci szkół podstawowych

13.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych

16.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych (po Mszy św. Gorzkie Żale)

18.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych

Poniedziałek (31 marca 2025 r.)

6.30 – Msza święta z nauką dla dorosłych

8.15 – Msza święta z nauką dla dzieci ze SOSW

9.00 – Spotkanie z dziećmi w Szkole Podstawowej w Białobieli   

10.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych

11.15 - Msza święta z nauką dla dzieci Szkoły Podstawowej nr 6 w Ostrołęce

12.15 - Spotkanie z dziećmi w Szkole Podstawowej w Antoniach

17.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych

19.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych i młodzieży 

Wtorek (1 kwietnia 2025 r.)

6.30 – Msza święta z nauką dla dorosłych

8.15 – Msza święta z nauką dla dzieci ze SOSW

9.00 – Spotkanie z dziećmi w Szkole Podstawowej w Białobieli   

10.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych

11.15 - Msza święta z nauką dla dzieci Szkoły Podstawowej nr 6 w Ostrołęce

12.15 - Spotkanie z dziećmi w Szkole Podstawowej w Antoniach

17.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych

19.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych i młodzieży 

Środa (2 kwietnia 2025 r.) 

6.30 – Msza święta z nauką dla dorosłych

8.15 – Msza święta z nauką dla dzieci ze SOSW

9.00 – Msza św. z nauką dla dzieci w Szkole Podstawowej w Białobieli

10.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych i dla chorych. Udzielany będzie

             Sakrament Namaszczenia Chorych. 

11.15 - Msza święta z nauką dla dzieci Szkoły Podstawowej nr 6 w Ostrołęce

12.15 - Msza św. z nauką dla dzieci w Szkole Podstawowej w Antoniach

17.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych

19.00 – Msza święta z nauką dla dorosłych i młodzieży 

W poniedziałek nauka stanowa dla grup apostolskich, modlitewnych
                            po Mszy świętej o godz. 17.00

We wtorek nauka stanowa dla małżeństw po Mszy świętej
                        o godz. 17.00

Spowiedź - codziennie na pół godziny przed każdą Mszą św.

 

Postarajmy się tak zaplanować swój czas i obowiązki, abyśmy mogli codziennie brać udział w tych duchowych ćwiczeniach.

Zachęćmy i zaprośmy też innych do wzięcia udziału w rekolekcjach!

Duszpasterze

Rekolekcje prowadzi:

Ks. Marcin Loba, Zastępca Dyrektora Caritas Diecezji Łomżyńskiej

Druga Niedziela Wielkiego Postu

Dzisiaj jest już druga niedziela Wielkiego Postu, czyli czasu intensywnego przygotowania na przeżycie największej tajemnicy naszej wiary, tj. Śmierci i Zmartwychwstania Jezusa.

Przemienienie Jezusa

28 W jakieś osiem dni po tych mowach wziął z sobą Piotra, Jana i Jakuba i wyszedł na górę, aby się modlić. 

29 Gdy się modlił, wygląd Jego twarzy się odmienił, a Jego odzienie stało się lśniąco białe. 

30 A oto dwóch mężów rozmawiało z Nim. Byli to Mojżesz i Eliasz. 

31 Ukazali się oni w chwale i mówili o Jego odejściu, którego miał dokonać w Jerozolimie. 

32 Tymczasem Piotr i towarzysze snem byli zmorzeni. Gdy się ocknęli, ujrzeli Jego chwałę i obydwóch mężów, stojących przy Nim. 

33 Gdy oni odchodzili od Niego, Piotr rzekł do Jezusa: «Mistrzu, dobrze, że tu jesteśmy.

    Postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co mówi. 

34 Gdy jeszcze to mówił, zjawił się obłok i osłonił ich; zlękli się, gdy [tamci] weszli w obłok. 

35 A z obłoku odezwał się głos: «To jest Syn mój, Wybrany, Jego słuchajcie!» 

36 W chwili, gdy odezwał się ten głos, Jezus znalazł się sam. A oni zachowali milczenie i w owym czasie nikomu nic nie oznajmiali o tym, co widzieli.

Począwszy od Środy Popielcowej jesteśmy przyzwyczajani do przeżywania tego okresu w atmosferze smutku i przygnębienia, rozważając tragedię śmierci Jezusa spowodowaną naszą ludzką słabością i uleganiem skłonnościom i pokusom tego świata, które nierzadko stoją w sprzeczności z wolą Boga i jego wskazaniami. Jednak liturgia tej niedzieli wydaje się wykraczać poza granice smutnej rzeczywistości i ukazuje radosne elementy życia na tej ziemi. Przede wszystkim czynią to czytania kreśląc obraz dobroci Bożej, a także chwały, która otacza Boga i do której powołany jest także człowiek. Wystarczy choćby krótkie zagłębienie się w treść czytań, aby się przekonać o tej prawdzie. Ukazują one bowiem pełną szczęśliwość człowieka osiągalną tylko przez życie w obecności Bożej.

Tę odrębność Boga w życiu Abrahama, naszego ojca w wierze, ukazuje pierwsze czytanie. Abraham usłuchał Boga, zawierzył Jego słowu i jako nagrodę otrzymał obietnicę licznego potomstwa i objęcia w posiadanie żyznego, miodem i mlekiem płynącego kraju. Na potwierdzenie wypełnienia się tych obietnic Bóg zawiera z Abrahamem przymierze. Zostaje ono zawarte według starego zwyczaju Beduinów. Zgodnie z nim strony zawierające układ składały bóstwu w ofierze zwierzęta rozcięte na równe części i złożone tak, by kontrahenci mogli między tymi częściami przechodzić, wygłaszając przekleństwa na samych siebie, które miałyby się spełnić, gdyby nie dotrzymali umowy.

Przymierze Boga z Abrahamem było jednostronne. Wprawdzie Abraham składał zwierzęta w ofierze, ale tylko sam Bóg, w postaci gorejącej pochodni, przechodzi między ich porozkładanymi połówkami.

W starożytności ogień oświecający ciemności symbolizował bóstwo. Bóg sam staje się sprzymierzeńcem Abrahama i jego potomstwa. Dzieje się to bez wywierania jakiejkolwiek presji na Abrahamie i bez narzucania mu żadnych zobowiązań. Tak czynił Bóg niegdyś z osobami pragnącymi żyć w Jego obecności. Tak też postępuje i z nami, gdy tylko wyrazimy pragnienie, aby był On obecny w naszym życiu.

W drugim czytaniu św. Paweł zwraca się do wiernych z Filipi upominając ich, że odstąpili od powołania, zaprzepaścili wiarę i większą wartość przypisują uciechom tego świata niż chwalebnemu życiu wysłużonemu przez Jezusa Chrystusa. Wzywa ich do powrotu do życia w obecności Bożej, a jako wzór do naśladowania daje własne postępowanie i wszystkich, którzy żyją w podobny sposób. Naszym przeznaczeniem bowiem – jak mówi – jest przemienianie się na podobieństwo całkowitego i ostatecznego przemienienia zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa.

Wreszcie Ewangelia, która ukazuje przemienienie Jezusa. Ten fragment może być analizowany w różny sposób, w zależności od tematu, któremu poświęci się więcej uwagi. Dziś chcemy rozważyć pod tym kątem, pod jakim przyglądaliśmy się wcześniejszym czytaniom. Chodzi więc o obecność Jezusa w naszym codziennym życiu.

Najpierw jednak postarajmy się znaleźć odpowiedź na następujące pytanie: Dlaczego Jezus ukazał się wybranym uczniom w swej pełnej chwale? Odpowiedź będzie łatwa, jeżeli odczyta się ten urywek w całym jego kontekście.

Przed wejściem na górę Jezus mówił uczniom o swoim cierpieniu i o swej śmierci. Słuchaczom to się nie spodobało. Jezus ukazując swoją chwałę, chciał im powiedzieć, że przyjęcie Jego Ewangelii i podjęcie decyzji o naśladowaniu Go domaga się też koniecznie wiernego włączenia się w Jego cierpienie. Potwierdza to sam Bóg, wskazując na Jezusa jako na swego umiłowanego Syna i nakazując uczniom, aby Go słuchali.

W czasie przemienienia przy Jezusie stanęli Mojżesz i Eliasz, w takiej samej chwale, jaka otaczała osobę Jezusa. Jest to świadectwem, że wszystkie obietnice Boże wypełniły się. Prawo dane przez Mojżesza osiągnęło swój szczyt. Przepowiednie wygłaszane przez proroków o wspaniałościach czasów mesjańskich i o cierpieniu Mesjasza właśnie wypełniają się w osobie Jezusa. Aby móc w tym wszystkim uczestniczyć, trzeba koniecznie słuchać Jezusa i spełniać to, co On nakazuje. Każdego, kto w ten sposób będzie postępował, okryje chwała Jezusa, tak jak obłok okrył apostołów w czasie przemienienia.

Obecność Mojżesza i Eliasza, wiernych sług Bożych, którzy za życia ziemskiego musieli pokonać wiele trudności, jednak zawsze żyli w obecności Bożej i cieszyli się opieką Bożą, daje wyobrażenie tego, co czeka człowieka, gdy zakończy swą ziemską pielgrzymkę, podczas której doskonale wypełniał zlecone mu przez Boga misje. W wieczności będzie nie tylko cieszył się życiem w obecności Bożej, ale też będzie uczestniczył w takiej samej chwale, w której uczestniczy sam Jezus.

Na zakończenie warto postawić sobie kilka pytań: Czy zgodnie z zaleceniem Bożym słucham Jezusa? Czy swoim posłuszeństwem woli Bogu daję świadectwo mojej miłości? „Kto Mnie miłuje, zachowuje moje przykazania”, mówi bowiem Jezus.

Źródło: ks. Władysław Biedrzycki MSF, „Ewangelia w liturgii i życiu”, Pelplin 2011

X Ostrołęcki Bieg Papieski - 27 kwietnia 2025 r

Zapraszamy na XI Ostrołęcki Bieg Papieski w 27 kwietnia 2025 r., aby oddać hołd Wielkiemu Polakowi, św. Janowi Pawłowi II, Patronowi Ostrołęki, w dniu Jego kanonizacji (27 kwietnia 2025) mija 11 lat jak nasz Papież Polak został ogłoszony świętym.

Bieg będzie wiódł ulicami Starego Miasta Ostrołęki Start i meta usytuowane będą tradycyjnie przy pomniku Jana Pawła II przy naszym Kościele.
Bieg odbędzie się pod patronatem Prezydenta Miasta Ostrołęki, Przewodniczącego Rady Miasta i Starosty Ostrołęckiego.

Zapisy na BIEG są już otwarte, można się zapisywać.

Serdecznie zapraszamy: UKS Clan Ostrołęka i społeczność II O im. C.K. Norwida wraz z wieloma podmiotami i instytucjami.

Więcej informacji na stronie Organizatora UKS Clan i II LO w Ostrołęce oraz w gablocie przykościelnej.

Regulamin, mapa trasy i zapisy na stronie

UKS Clan Ostrołęka: http://uks-clan.cba.pl/ lub
https://time4s.pl/